Blog

Artificieel Actuarieel – door prof. dr. ir. Michel Vellekoop

Als je in tijdnood komt voor een klus die snel maar nauwkeurig moet gebeuren, dan kun je proberen je werk over te laten nemen door een machine. Ik bedank daarom de andere bloggers die het afgelopen jaar hun teksten op de AG-website publiceerden, want die teksten zijn gebruikt als input voor de machine die onderstaand verhaal genereerde (met wat hulp van mij). Hieronder dus een minder coherente blog dan de lezer normaal aantreft, maar misschien dat juist een algoritmisch gegenereerd betoog ons wat nieuwe inzichten kan bieden?

De ervaring die actuarieel professionals de afgelopen jaren hebben opgedaan met risicomanagement, risicomodellen en data analyse is op veel gebieden toepasbaar. Toveren kunnen we echter nog steeds niet. Het kan onschuldig zijn, maar ook gevaarlijke vormen aannemen. De pensioenleeftijd kan omhoog, maar niet omlaag. Door consequent de techniek toe te blijven passen, kregen we steeds meer vertrouwen en merkten we dat het makkelijker en vooral leuker werd. Dit terwijl we vooral de neiging hebben de berg als houvast te gebruiken en niet de diepte in te kijken. Helaas, niets is minder waar.

Een machine learning-model is niets anders dan een niet-lineair niet-parametrisch model dat wordt geschat op een (zeer) grote hoeveelheid aan data. Waarom zou ik bijvoorbeeld als automobilist geen intelligent systeem in mijn auto willen hebben? Denk bijvoorbeeld aan de politieke arena waar het electoraat ten prooi valt aan één of andere idiote gedachte. Nominale uitkeringen hebben namelijk weinig betekenis. Daar waar technologische ontwikkelingen elkaar in rap tempo opvolgen, loopt de integratie daarvan in verzekeringsoplossingen achter. Zie de discussies over Zwarte Piet, het Nieuwjaarsgeweld en de ondertekening van de Nashvilleverklaring. Voor verzekeraars en pensioenfondsen heeft dit verstrekkende gevolgen. Idealiter is iedere werknemer overtuigd van deze missie en visie. Immers, het percentage niet tegen arbeidsongeschiktheid verzekerde zzp’ers is altijd al aan de hoge kant geweest. Tijd dus om daar eens wat aan te doen. Maar wat als het echt meezit?

Nu beschik ik niet over voldoende data om de verandering in de eetgewoontes van Italiaanse mannen te kunnen beoordelen. Het verbaast mij daarom wel eens dat sommige deelnemers in de discussies over het nieuwe pensioenstelsel lijken te verwachten dat het werken met een individueel pensioenspaarpotje een hoger pensioen oplevert. Om voorbereid te zijn op die transitie, is het belangrijk voor de sector om op korte termijn een aantal stappen te ondernemen!

Geschreven door (de computer van) Michel Vellekoop, mei 2019.

Tweeten